اوریگامی هنر ژاپنی تا کردن کاغذ و هدف آن تبدیل یک تکه کاغذ صاف به یک جسم مجسمه مانند است. در دوران مدرن، از تکنیک های اوریگامی در صنعت مد نیز استفاده می شود. امروزه طراحان مد از این تکنیک در آثار خود استفاده می کنند. اجرای اوریگامی در فشن شامل طراحی، دوخت لباس و اکسسوری‌های مرتبط با آن، قطعاً چندان آسان نیست، به خصوص برای لباس هایی که قرار است پوشیده شوند.
اوریگامی بیش از هزار سال است که بخشی از فرهنگ ژاپنی بوده و از چین شروع شد. کاغذسازی دو هزار سال پیش در چین توسعه یافت. چینی‌ها به راحتی این دانش را به اشتراک نمی‌گذاشتند. این هنر، در نهایت به کره و سپس ژاپن سفر کرد.
اوریگامی از کلمه “ori” به معنای تا کردن و “کامی” به معنای کاغذ اقتباس شده است. این روش در اواسط دهه 1900 به طور گسترده رایج و از آن زمان به بعد به یک هنر مدرن تبدیل شده است. هدف این هنر تبدیل یک ورق مسطح از مواد به یک مجسمه تمام شده از طریق تکنیک های تاشو و مجسمه سازی محسوب می‌شود.
فضای سه‌بعدی اوریگامی، برای طراحی لباس بسیار مناسب است و امکان ایجاد خلاقیت‌های گسترده‌ای را در آن ممکن می‌سازد. توجه به چین و چروک‌های اتفاقی و غیر اتفاقی لباس در طراحی، تلفیق خطوط ساده و ویژگی‌های تزیینی اوریگامی، آن را به موضوع جالبی در فشن تبدیل کرده می‌کند. هنرمندان بسیاری از این سبک در طراحی‌های خود بهره برده‌اند.
برخی معتقدند که ابریشم برای لباس های اوریگامی مناسب است. یک پایان‌نامه در مسیر تحقیقات خود نشان داد که «ابریشم دوپیونی»، سبک وزن با بافتی شبیه کاغذ است که می‌تواند به خوبی چین‌ها را نگه دارد، در حالی که گرمای آهن را تحمل می‌کند. ارگانزای ابریشمی به طرح ها درخشندگی دلپذیری می بخشد و به خوبی با دست تا می‌شود، اما نمی‌تواند در برابر اتوی داغ مقاومت کند.
چند سال پیش، جان گالیانو و تیمش به ژاپن سفر کردند و اوریگامی را به عنوان یکی از منابع الهام‌بخش دیگر مجموعه مد لباس بهار 2007 کریستین دیور یافتند. جان گالیانو شاید اولین کسی نباشد که چنین لباس هایی را طراحی و تولید کرد. با این حال احتمالاً او پیشگامی است که مد الهام گرفته از اوریگامی را با استفاده از لباس، ساخته است.
سه سال قبل از آن، طراح جوم ناکائو برزیلی، 700 ساعت را صرف برش، پیچ‌شدن، چین‌کردن و دستکاری کاغذ در لباس‌های خیره‌کننده برای مجموعه‌اش در هفته مد سائوپائولو 2004 کرد. او هنرمند بسیار خلاقی در تکنیک اوریگامی محسوب می‌شود. لباس های کاغذی او بدیع، ظریف و پیچیده طراحی شده‌اند. در کالکشن هفته مد ذکر شده و در پایان نمایش بر روی سن، مدل‌ها در کنار هم قرار گرفتند و لباس های کاغذی خود را پاره کردند.
شخص بعدی که تکنیک اوریگامی را به روشی بسیار بدیع پیاده کرد، طراح سوئدی، ساندرا بک لوند است. او تقریباً به همه روش‌های سنتی صنایع دستی علاقه دارد. ساندرا آزمایش‌های زیادی با مواد و تکنیک‌های مختلف انجام داد تا اینکه متوجه شد بافت کلاژ سه‌بعدی برای ایده‌های او از همه جذاب‌تراست.
چارلز جیمز نیز طرح‌های خود را با زیبایی و درخشش فنی پر کرد. جیمز هنرمندی کمال‌گرا بود که به برش و ساخت هر لباس وسواس داشت. طرح‌های تولید‌شده توسط او بی‌نظیر بودند. جیمز یک معمار پارچه محسوب می‌شد و استعداد زیادی در دستکاری لباس بر بدن های مختلف داشت.
یکی از طراحان مد مشهور ژاپنی که اوریگامی را در برخی از لباس های خود گنجانده است، جونیا واتانابه است. مجموعه پاییز/زمستان 2015 او پر از فرم های سه بعدی بود. مجموعه پاییز 2016 همچنین شامل لباس های اریگامی مانند برش سه بعدی بود که از نئوپرن صنعتی ساخته شده بودند. ایسی میاکه یکی دیگر از طراحان مشهور ژاپنی است که به خاطر لباس های اوریگامی اش شناخته شده‌است.
پائولین لوکتین و ملیکا دز، دو طراح دیگر هستند که به هنر اوریگامی در مد پرداخته‌اند. آن‌ها در سال 2018 با هم آشنا شدند و تصمیم گرفتند که در یک پروژه هنری با یکدیگر همکاری کنند. این همکاری منجر به پروژه PLI.Ē شد که از مهارت لوکتین در هنر کاغذ و تخصص دز به عنوان یک عکاس استفاده می‌کند. پروژه ذکر شده، رقصندگان را از سراسر جهان در لباس های کاغذی تا شده به نمایش می گذارد.
لوکتین هر جنبه از لباس ها را از پالت رنگ گرفته تا شکل، با در نظر گرفتن تن و رنگ پوست رقصنده، در پروژه طراحی کرد. دز مکان هایی را جستجو کرد که از رقصندگان با پوشیدن آن‌ها عکس گرفته شود. نقاط دیدنی نمادین از رم، پاریس، مونترال و نیویورک به عنوان پس‌زمینه برای عکس ها انتخاب شدند که تحت شرایط نور طبیعی با استفاده از دوربین Canon 5D Mark IV و لنزهای Sigma Art عکاسی انجام پذیرد. این دو امیدوار بودند که در نهایت یک کتاب عکس منتشر کنند که این پروژه را به نمایش بگذارد.
در چند سال گذشته، صنعت مد به اوریگامی علاقه نشان داده،است؛ چرا که این تکنیک در ایجاد انواع جدیدی از لباس های هندسی مفید خواهد بود. از تکنیک های تا کردن اوریگامی می توان برای ایجاد چین های تزئینی پارچه در بلوز، پلیسه و غیره استفاده کرد.
تا کردن به عنوان بخشی از طراحی مد برای قرن‌ها رایج بوده است. دامن های چین دار و لباس های ژولیده این موضوع را به خوبی نشان می‌دهد. جای تعجب نیست که طراحان در نهایت، اوریگامی را مستقیماً وارد دنیای طراحی مد کردند. Dior، Calvin Klein و Guess همگی مجموعه هایی تولید کرده‌اند که فرم های اوریگامی را در خود جای داده است. مد، شیفته کنار هم قرار دادن و ترکیب ویژگی‌های مختلف است. اوریگامی، به عنوان یک فرم پر از افراط و تفریط همیشه توانسته به عنوان یه موضوع جذاب در مد مطرح شود.
