تو دوزی، اقسام مختلف دوخت هایی است که برای تا زدن انواع پواشک اعم از لبه دامن،آستین، پیراهن و.. استفاده می‌شود. این نوع دوخت، بسته به هر نوع لباس و نوع پارچه متفاوت است.
این نوع دوخت، در مواردی به کار می‌رود که نیاز به دیده نشدن نخ از سمت رو یا پشت لباس باشد. اگر پس دوزی در کنار خط چرخ شده انجام شود، هر بار سوزن را از کنار بخیه و سپس از داخل تای پارچه رد می‌کنیم. به این ترتیب نخ دوخت کاملا مخفی خواهد شد. زمانی که پس دوزی روی سطح پارچه انجام پذیرد، هربار یک تار از پارچه موردنظر را می‌گیریم و سپس سوزن را از میان تای آن رد می‌کنیم.
در این روش ابتدا نوار به لبه داخلی تا دوخته و سپس لبه پارچه تا مقدار معین تا زده اتو می‌شود. بخیه های پس دوزی برای پس دوزی نوار به پارچه باید مایل و در فاصله‌های بسیار کم انجام پذیرد. نخ نباید کشیده شود زیرا در این صورت از روی پارچه دیده خواهد شد.
این روش با تا زدن لبه پارچه و زیگزاگ چپ به راست بر روی آن انجام می‌شود. سوزن را هربار در ضخامت چند تار از پارچه فرو رفته و خارج می‌کنیم. نخ نباید کشیده شود زیرا باعث دیده شدن زیگزاگ بر روی پارچه خواهد شد.
پارچه توسط آستر دو لایه و سپس لب پارچه به اندازه مورد نظر تا انداخته کوک خورده و اتو می‌شود. بعد از این مرحله، لبه رویه را از آستر جدا و به عرض یک سانتی متر قیچی می‌کنیم. این قسمت جداگانه تا انداخته می‌شود و سپس روی آستر قرار می‌گیرد؛ به طوری که اضافه آستر مانند یک نوار مغزی دیده شود. در آخر، لبه چرخ‌شده داخل آستر به رو پس دوزی خواهد شد.
این نوع دوخت، از چپ به راست عمل می‌شود. سوزن به طور عمودی داخل پارچه فرو می‌رود و سپس خارج می‌شود.سپس آن را داخل لبه تای لباس فرو می‌بریم و خارج می‌کنیم. نخ باید در این روش به صورت حلقه در زیر سوزن قرار بگیرد تا اتصال لبه تا توسط دوخت دندان موشی انجام شود. این نوع دوخت برای پوشاکی است که نیاز به دوام بیشتر دارند و زیاد پوشیده می‌شوند.
این نوع دوخت، معمولی‌ترین اتصال تای لبه لباس برای پارچه‌هایی با ضخامت متوسط است. برای انجام آن ابتدا لبه پارچه را تا انداخته و کوک می‌زنیم. سپس لبه تای پارچه به طور آزاد دندان موشی و پایه‌های دندان موشی به پارچه بست زده می‌شود. به این شکل که سوزن را از داخل پایه رد می‌کنیم . پس از آن در فاصله هر چند پایه یک بست کوچک به پارچه می‌زنیم.
